W dniach 11-15.02.2022 r. Postulantki, Natalia Kamińska i Oliwia Byliniak, wraz z s. Anną Szczęsną, wikarią inspektorialną, odbyły krótką, ale intensywną i pełną wrażeń podróż do Mornese i Turynu – dwóch miejscowości związanych z Założycielami Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki. Wycieczka była okazją do pogłębienia relacji z ks. Bosko i m. Mazzarello, a także do poznania postulantek z Postulatu Międzynarodowego w Turynie.
Oto relacja z pobytu u źródeł salezjańskiego charyzmatu.
Kilkudniowa podróż do Włoch to nie była tylko wycieczka, podczas której mogłyśmy zobaczyć Mornese i Turyn. To podróż, w której na własne oczy zobaczyłyśmy to, o czym na co dzień tylko czytamy w książkach o duchowości salezjańskiej. To była podróż, w której, oprócz możliwości poznania włoskiego klimatu i słodkiego śniadania, mogłyśmy zatrzymać się na modlitwie, poczuć Ducha, który rozpalił serca ks. Bosko i Matki Mazzarello i trwać we wdzięczności za nasze Zgromadzenie.
Już od pierwszych chwil Pan Bóg obdarowywał nas prezentami: wschodem słońca w samolocie, piękną pogodą, gościnnością Sióstr, radością ze spotkania z postulantkami z Postulatu Międzynarodowego i widokami zapierającymi dech w piersiach. Przez pierwsze trzy dni napełniałyśmy się atmosferą Mornese. W tym niewielkim, górskim miasteczku, w którym prawie wszyscy mają na nazwisko Mazzarello, a życie toczy się w rytm pór roku, urodziła się Maria Dominika. Przechadzając się tymi samymi uliczkami, którymi ona chodziła, spoglądając w dal z tych samych okien, modląc się przed tym samym tabernakulum w kościele parafialnym, wciąż doświadczałyśmy jej żywej obecności. To poruszające – przebywać w miejscach, w których nasza Święta nie była jeszcze siostrą Marią, ale Main – prostą dziewczyną zakochaną w Bogu. Niezwykle cenne było także spotkanie z innymi postulantkami, z którymi stworzyłyśmy wspólnotę w atmosferze otwartości, wdzięczności i radości, tak podobną do tej, która charakteryzowała pierwszą wspólnotę sióstr salezjanek.
Ze spokojnego Mornese przeniosłyśmy się do pełnego zgiełku Turynu. Przemierzając jego ulice, nietrudno było sobie wyobrazić ks. Bosko wyciągającego rękę do potrzebujących chłopców. Zwiedzanie zaczęłyśmy od Bazyliki Maryi Wspomożycielki, która prawdziwie oddaje majestat i chwałę Niebieskiej Matki. Zatrzymałyśmy się także na chwilę modlitwy przed Najświętszym Sakramentem w kaplicy Adoracji – Szopie Pinardiego, która jest zalążkiem całej Rodziny Salezjańskiej. Oczywiście nie zabrakło spaceru po mieście, wizyty w katedrze i przerwy na włoską kawę. Zwiedziłyśmy kościół św. Franciszka Salezego i „pokoiki ks. Bosko” – miejsce, gdzie nasz Założyciel żył razem z chłopcami. Widok Valdocco, którego budynki pamiętają jeszcze wychowanków ks. Bosko i jego samego, napełnił nas ogromną radością i wdzięcznością za działanie Boga w życiu Świętego.
Wróciłyśmy do domu szczęśliwe i pełne pięknych wspomnień. Mamy nadzieję, że to dobre doświadczenie pozostanie w naszych sercach na długo.
Oliwia i Natalia
