W piątek 25 lutego 2022 r. w Kokotku koło Lublińca rozpoczęło się Międzyinspektorialne Forum Duszpasterstwa Młodzieżowego. W roku jubileuszowym 100-lecia obecności Sióstr Salezjanek na ziemiach polskich inspektorie: warszawska i wrocławska Sióstr Salezjanek podejmują RAZEM refleksję nad sprawami ważnymi dla duszpasterstwa młodzieżowego.

Myśl przewodnią spotkania stanowią słowa św. Mari Dominiki Mazzarello, współzałożycielki (ze św. Janem Bosko) naszego Zgromadzenia: „Odwagi! Idźmy naprzód z sercem wielkim i wspaniałomyślnym”. Uczestnicy spotkania w liczbie 42 (siostry salezjanki, przedstawiciele młodych, rodzin i współpracowników) w radosnym (niczym weselnicy w Kanie Galilejskiej) klimacie chcą – oczami Maryi – przyglądać się rzeczywistości, w której żyją dzieci, młodzi i rodziny, by dostrzegając piękno i braki powierzać je Jezusowi. Owocem słuchania, refleksji i modlitwy będzie wspólnie opracowany program wychowawczy.

W planie pierwszego dnia znalazł się czas integracji i budowania wspólnoty oraz adoracja Najświętszego Sakramentu. To tu – przed obliczem Chrystusa – rozpoczynamy realizować zachętę Maryi: Uczyńcie wszystko, co wam powie.

Drugi dzień Międzyinspektorialnego Forum Duszpasterstwa Młodzieżowego był intensywnym i pięknym czasem poszukiwania odpowiedzi na pytanie: jak w obecnej rzeczywistości towarzyszyć dzieciom, młodym i rodzinom?

W czasie porannej homilii ks. Tomasz Maniura ukazał wagę postawy dziecka, które ufa swojemu Ojcu i z Nim realizuje wielkie dzieła.

Przedpołudnie rozpoczęło się rozważaniem Słowa Bożego. W wydarzeniach z Kany Galilejskiej szukaliśmy „znaków”, w których dziś Pan objawia nam swoją wolę. Kontynuacją przyglądania się młodym, z którymi dziś pracujemy, było przybliżenie dotychczasowej pracy nad tworzeniem programu wychowawczego i przedstawienie wyników ankiety dotyczącej ich potrzeb, trudności, motywacji i postaw.

Okazją do ożywienia nas w charyzmacie salezjańskim było świadectwo duszpasterskie ks. Tomasza Maniury. Prelegent punktem wyjścia swoich rozważań uczynił zdanie mówiące o tym, że warunkiem doświadczenia wiary, jest doświadczenie życia. Podkreślał, że innych do Życia może pociągnąć tylko człowiek żyjący w Bogu. W wysłuchanych treściach wybrzmiewało wezwanie XXIV Kapituły Generalnej do bycia „obecnością” rodzącą życie i zachęta do podejmowania odważnych decyzji.

Popołudniowa praca w grupach była kolejnym konkretnym etapem w drodze przygotowywania programu wychowawczego.

Dzień zakończyliśmy nieszporami i modlitwą różańcową w intencji pokoju na Ukrainie.

A potem… był czas na praktyczną realizację słów o byciu z młodymi – tymi spotkanymi w oblackim ośrodku.

s. Magdalena Szlachcic FMA