Za nami niezwykle podniosła uroczystość jubileuszowa: 150-lecia istnienia Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki i 100-lecia obecności w Polsce. To było wielkie dziękczynienie – w obecności – i z Matką Chiarą Cazzuola, Przełożoną Generalną naszego Zgromadzenia, dziesiątą następczynią św. Marii Dominiki Mazzarello.
W siedmiu odsłonach – na cześć Ducha Świętego, Protagonisty dziejów, dzielimy się na gorąco echem serca, ożywiającym słowo i wirtualną przestrzeń witryny internetowej.
Odsłona I. Przygotowania
Ten czas szczególnego dziękczynienia był poprzedzony nowenną lat, wypełnioną modlitwą i odkrywaniem ducha początków, tajemnic przeszłości, zapomnianych kart. Owocem tego są Losy Sióstr Salezjanek w Polsce we wspomnieniach i dokumentach 1922-1939 – imponujące opracowanie historii początków Zgromadzenia w Polsce, autorstwa s. Małgorzaty Łukawskiej.
Obie polskie Inspektorie Córek Maryi Wspomożycielki: Inspektoria Wrocławska oraz Inspektoria Warszawska łączyły siły, planując razem i podejmując wspólnie realizację zadań mających na celu przygotowanie spotkania – możliwie najliczniejszej – reprezentacji wspólnot wychowawczych, Rodziny Salezjańskiej, dobroczyńców, współpracowników i sympatyków, ale też dzieci i młodzieży, bez których nie ma salezjańskiego świętowania.
Na miejsce uroczystości jubileuszowych została wybrana Zatoka Sportu – Akademickie Centrum Sportowo-Dydaktyczne Politechniki Łódzkiej, i dzień 11 czerwca 2022. Tego dnia, od rana parking Zatoki Sportu wypełniał się samochodami i autokarami z całej Polski. Współtwórcy wydarzenia, a więc najbardziej zaangażowani: wolontariusze, chór, wykonawcy widowiska artystycznego, przybyli już w piątek, aby poczynić ostatnie przygotowania. Ich tymczasową bazą stała się, zawsze otwarta i gościnna, szkoła Salezjanów na Wodnej w Łodzi. Od 8.30 w sobotę trwała rejestracja grup, przekazywanie identyfikatorów i zajmowanie miejsc w sektorach. Obowiązujący na terenie RP stan alarmowy BRAVO zmobilizował wszystkich do szczególnej dbałości o środki bezpieczeństwa i podporządkowanie się rygorom organizacyjnym.
Odsłona II. Uczestnicy uroczystości
Wydarzenie zgromadziło blisko 1000 uczestników. Głównym celebransem Eucharystii był Pasterz miejsca – Arcybiskup Metropolita Łódzki Grzegorz Ryś, a gościem specjalnym Przełożona Generalna Zgromadzenia, Matka Chiara Cazzuola. Przybywając do Polski, odbyła zarazem swoją pierwszą podróż zagraniczną po wyborze na przełożoną generalną. Została też powitana przez dzieci w najbardziej szacowny sposób, jaki istnieje w kulturze polskiej, sięgający początkami XVI wieku: chlebem i solą. Chleb i sól symbolizują miłość, trwałość i dostatek.
Wśród gości – najbardziej zasłużonych współpracowników i współtwórców salezjańskiej misji wychowawczej, byli goście specjalni:
Siostry z Rady Generalnej Zgromadzenia: s. Paola Battagliola s. Lidia Strzelczyk (Radne Wizytatorki);
Inspektorzy inspektorii polskich Towarzystwa Salezjańskiego: ks. Tadeusz Jarecki (Warszawa), ks. Bartłomiej Polański (Wrocław), ks. Tadeusz Itrych (Piła), ks. Zygmunt Kostka (Wikariusz Inspektora – Kraków);
Przełożone inspektorii i wizytatorii: s. Zdeňka Švédová – Inspektorka CEL (Czechy), s. Miroslava Tarajová – wikaria Inspektorialna SLK (Słowacja), s. Małgorzata Pietruszczak FMA – Przełożona Wizytatorii EEG (kraje Europy Wschodniej). Przybyła także s. Maria MAUL – była Inspektorka AUG (Austria i Niemcy), s. Anna Jaňakova ze Słowacji i s. Marie Zímová z Czech;
Przedstawiciele Rodziny Salezjańskiej: s. Kinga Walkiewicz CSSMA – Przełożona Generalna Zgromadzenia Sióstr Świętego Michała Archanioła i s. Jonczyk Diana CSSMA, ks. Marcin Kałwik CSMA – Radca Generalny Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła, Odpowiedzialna Regionalna VDB, p. Elżbieta Gawłowska – Koordynatorka Prowincjalna SSW Warszawa, Pani Marta Budzeń – Koordynatorka Prowincjalna SSW Wrocław, Pan Zbigniew Dziubiński – Prezes SALOS, ks. Jacek Zdzieborski – Dyrektor Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego, Dyrektorzy placówek salezjańskich: ks. Adam Wtulich (Łódź), ks. Przemysław Solarski (Łódź); ks. Dariusz Sztuk (Łomianki);
Byłe Inspektorki FMA oraz Byli Inspektorzy SDB: s. Teresa Czekała, s. Maria Pioskowik, s. Elżbieta Bartkowska, s. Teresa Kalinowska, s. Halina Lewandowska, s. Anna Świątek, ks. Zbigniew Łebko, ks. Andrzej Wujek;
Misjonarki: s. Ryszarda Piejko (Zambia), s. Helena Kamińska (Etiopia), s. Anna Czopur (neomisjonarka skierowana do Afryki), s. Katarzyna Urbańska (Kenia), s. Maria Tyll (EEG).
Gospodarzami uroczystości były polskie inspektorie FMA: wrocławska – reprezentowana przez Inspektorkę s. Annę Szczęsną oraz warszawska – reprezentowana przez Inspektorkę s. Małgorzatę Pilarską.
Odsłona III. Eucharystia – wielkie dziękczynienie
Msza Święta z formularza o Najświętszej Maryi Pannie Wspomożycielce Wiernych, z bliskimi sercu tekstami czytań (Ap 12, 1.3a.7-12a.17, : Ap 15, 3b-4, Ga 4, 4-7, J 2, 1-11) przeniosła uczestników Liturgii do Kany Galilejskiej, gdzie po raz pierwszy ujawniła się prewencyjna obecność Matki Jezusa i gdzie są źródła uprzedzającej postawy Córek Maryi Wspomożycielki.
Arcybiskup Grzegorz w homilii tak właśnie ukazał Maryję z Kany, jako Wspomożycielkę, a Pana Jezusa jako tego, który z zaproszonego staje się zapraszającym, gospodarzem, który daje w nadmiarze, w niezwykłej obfitości. Niezwykle głębokie czytanie słowa wprowadziło słuchających w tajemnicę Bożej Opatrzności, z którą współpracuje człowiek.
Ofiarowanie darów miało szczególną wymowę. Wśród darów niesionych do ołtarza znalazła się Ikona jubileuszowa przedstawiająca ludzi wyjścia – Abrahama i Sarę, wykonana wspólnie przez siostry salezjanki z Polski i Ukrainy oraz przez młodych z tych krajów.
Szczególnym darem ofiarnym, złożonym przez uczestników uroczystości, był Dar Jubileuszowy na rzecz Ukrainy i miejsc wojen zapomnianych – pieniądze zebrane, a następnie przekazane do dyspozycji Matki, gdyż Dom Generalny stale wspiera potrzebujących w różnych częściach świata.
Po komunii nastąpił uroczysty moment odnowienia ślubów zakonnych przez siostry zebrane przed ołtarzem. Od tego momentu liczymy nowe dziś – oddania w służbie Panu w dzieciach i młodzieży.
Odsłona IV. Widowisko artystyczne Idźmy razem
Widowisko artystyczne Idźmy razem to opowieść w trzech aktach: I. Początek, II. Współczesność, III. Przyszłość. Barwne widowisko światła, dźwięku, obrazu, ruchu, tańca, śpiewu, gestu – ukazało sens misji salezjańskiej: ocalić młodych przed złem, dawać życie. Autorką scenariusza i reżyserem jest s. Maria Grażul, a wykonawcami dzieci, młodzież, rodzice wychowanków FMA, pracownicy placówek FMA, oraz siostry salezjanki – wszyscy z Rumi, Warszawy i Łomianek.
Mogliśmy zobaczyć, jak to się dzieje, że główni Aktorzy dziejów: Duch Święty, Maryja Wspomożycielka, św. Maria Dominika Mazzarello i Matka Laura Meozzi (pionierka dzieła sióstr salezjanek w Polsce, której proces beatyfikacyjny jest w toku) – idą z nami poprzez dziejowe burze i osobiste dramaty – do zwycięstwa, do pokoju, godnego i szczęśliwego życia.
Odsłona V. Słowa, które rodzą życie
Listę przyjaciół, którzy przyszli z dobrym, radującym serce słowem, otworzyła Matka. Oto treść jej przemówienia.
Niezwykle wzruszające słowa skierowały do nas siostry z sąsiednich krajów: s. Małgorzata Pietruszczak, s. Maria Maul, s. Zdeňka Švédová, s. Marie Zímová, s. Anna Jaňakova. W imieniu inspektorów Towarzystwa Salezjańskiego gratulacje i życzenia wypowiedział Ksiądz Inspektor Tadeusz Jarecki. W imieniu Zgromadzeń Michalickich przemówili: s. Kinga Walkiewicz CSSMA oraz ks. Marcin Kałwik CSMA. Słowa gratulacji i życzeń wypowiedzieli także: p. Elżbieta Gawłowska, p. Wanda Trebus i p. prof. Zbigniew Dziubiński. Ochotniczki Księdza Bosko nadesłały słowa życzeń; odczytała je s. Wioletta Reniec, sekretarka inspektorialna PLJ.
Odsłona VI. Jubileuszowy Psalm Wdzięczności
Jubileuszowy Psalm Wdzięczności, napisany przez s. Grażynę Sikorę, był modlitwą błogosławiącą Pana za wielkie rzeczy, jakich dokonał w dziejach Zgromadzenia, za ludzi, którzy pięknym życiem dali wyraz wierze w godność osoby, przykład wierności najwyższym wartościom. Aby podkreślić, że wdzięczna pieśń wypełnia serca, w czasie śpiewu refrenu, dzielącego kolejne części psalmu, wybrani uczestnicy, wnosili klucz wiolinowy i nuty:
po część 1: Matka Chiara Cazzuola, Siostry Inspektorki Anna Szczęsna i Małgorzata Pilarska
po część 2: s. Beata Bednarek i ks. Przemysław Solarski
po część 3: s. Beata Szlaga PLJ i Aleksandra Zawistowska
po część 4: s. Edyta Tyszer, Zygmunt Sośniak, Yelyzaveta Sukhodub (Ukraina)
po część 5: s. Barbara Biernacka i p. Romana Adamiak
po część 6: s. Agnieszka Kamińska i Magdalena Owczarska
Jubileuszowy Psalm Wdzięczności
Łódź, 11 czerwca 2022
Świętując z radością 150-lecie istnienia Zgromadzenia i 100-lecie obecności Córek Maryi Wspomożycielki – Sióstr Salezjanek – na ziemiach polskich stajemy w postawie pokory wobec Boga i wyśpiewujemy nasz Jubileuszowy Psalm Wdzięczności.
Królowi wieków nieśmiertelnemu, Bogu samemu niewidzialnemu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
Błogosław, duszo moja, Pana! (Ps 104,35b).
Błogosław i dziękuj za każdą Córkę Maryi Wspomożycielki,
z Ameryki i Azji, z Afryki i Oceanii, z Australii i Europy,
za każdą, która wpisała się w 100-letnią historię salezjańskiej obecności na ziemiach polskich.
Błogosław i dziękuj za Przełożone Generalne,
poczynając od świętej Marii Dominiki Mazzarello,
aż po obecną z nami Matkę Chiarę Cazzuola, jej X Następczynię,
które przeniknięte duchem apostolskim Księdza Bosko i Matki Mazzarello
przewodzą nam na drogach kreatywnej wierności charyzmatowi salezjańskiemu.
Błogosław, duszo moja, Pana! (Ps 104,35b).
Błogosław i dziękuj za Radne Generalne i Wizytatorki jubileuszowego polskiego stulecia,
za nasze Siostry Inspektorki, począwszy od Czcigodnej Matki Laury Meozzi
i za wszystkie Siostry, które zafascynowane charyzmatem salezjańskim
złożyły swoje życie w radosnym darze Bogu i ludziom młodym
– w Polsce i poza jej granicami, na wszystkich kontynentach świata.
Królowi wieków nieśmiertelnemu, Bogu samemu niewidzialnemu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
O Panie, Tyś jest słońcem i tarczą: Ty hojnie darzysz łaskami i chwałą,
i nigdy nie odmawiasz dobrodziejstw żyjącym dla Ciebie (por. Ps 84,12).
Dlatego błogosław, duszo moja, Pana, za niezliczone łaski,
którymi On nas obdarował przez swoich Kapłanów:
przez Biskupów diecezji, w których byłyśmy i jesteśmy obecne,
przez Kapłanów diecezjalnych i zakonnych różnych charyzmatów,
którzy byli przedłużeniem Bożych rąk,
a szczególnie przez naszych Braci w charyzmacie Księdza Bosko
– przez Salezjanów: Inspektorów, Rekolekcjonistów,
Spowiedników, Kierowników Duchowych, Kapelanów,
Salezjanów współpracujących z nami w duszpasterstwie
i we wszystkich innych obszarach życia…
Panie, Boże mój, jak wiele swych cudów uczyniłeś w nas przez swoich kapłanów…
w zamiarach Twoich wobec nas nikt Ci nie dorówna (por. Ps 40,6).
Królowi wieków nieśmiertelnemu, Bogu samemu niewidzialnemu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
Uwielbiajcie ze mną Pana, imię Jego wspólnie wywyższajmy! (Ps 34,4).
Uwielbiajcie ze mną Pana za piękno i bogactwo Rodziny Salezjańskiej w Kościele,
za wszystkie grupy połączone charyzmatem Księdza Bosko w służbie dzieciom i młodzieży,
a szczególnie za Salezjanów/Salezjanki Współpracowników,
Byłe Wychowanki i Wychowanków, Ochotniczki Księdza Bosko,
Michalitów i Michalitki…
za ludzi zarażonych pasją zdobywania dusz dla Boga,
ludzi o płonących sercach i szerokim spojrzeniu…
Uwielbiajcie ze mną Pana za nasze rodziny naturalne, w których wzrastałyśmy,
w których uczyłyśmy się miłować Boga i człowieka,
w których rodziło się nasze powołanie, umacniała nasza wiara,
rozkwitała nadzieja i szczytne ideały, z których wyszłyśmy pociągnięte przez Niewidzialnego…
Za rodzinny DOM chcę śpiewać Panu i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy (por. Ps 104,3).
Królowi wieków nieśmiertelnemu, Bogu samemu niewidzialnemu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
O Panie, nasz Panie, jak przedziwne jest Twoje imię po wszystkiej ziemi! (Ps 8,10).
Jak przedziwna jest Twoja miłość, złożona w sercu każdego człowieka,
zwłaszcza w sercach dzieci i ludzi młodych.
Błogosław, duszo moja, Pana i dziękuj za każdego z nich,
za każde dziecko, za każdą dziewczynę i każdego chłopca,
którzy są naszą „ziemią świętą”, przed którymi należy uklęknąć i zdjąć sandały.
Błogosław, duszo moja, Pana i dziękuj za ich rodziny,
za pracowników naszych dzieł oświatowo-wychowawczych,
za animatorów, wolontariuszy, członków różnych stowarzyszeń i fundacji,
z którymi rodzimy życie i niesiemy ogień charyzmatu salezjańskiego.
Wy wszyscy, błogosławieni jesteście przez Pana, co stworzył niebo i ziemię (por. Ps 115,15).
Królowi wieków nieśmiertelnemu, Bogu samemu niewidzialnemu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
Niech się cieszy me serce z Twej pomocy, Panie,
chcę Ci śpiewać, bo obdarzyłeś mnie dobrem (por. Ps 13,6),
bo od początku aż do dzisiaj przysyłasz nam swoich posłańców,
swoich aniołów – dobrodziejów i darczyńców, materialnych i duchowych,
którzy z radością w sercu i bez rozgłosu wspierają nasze domy i nasze dzieła,
dzieląc się wszystkim, co mają, nie licząc poświęceń i ofiar.
Niech ich wszystkich ogarnie łaska Twoja, Panie,
według ufności pokładanej w Tobie! (por. Ps 33,22).
Królowi wieków nieśmiertelnemu, Bogu samemu niewidzialnemu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
Pan jest moją mocą i tarczą!
Moje serce Jemu zaufało: doznaję pomocy,
więc moje serce się cieszy i pieśnią moją Go sławię (por. Ps 28,7).
Sławię Cię, Panie, za wszystkich,
których stawiałeś i stawiasz na naszej drodze,
których potrzebujemy i którym jesteśmy potrzebne.
Sławię Cię i dziękuję za ludzi reprezentujących władze różnego szczebla, reprezentujących instytucje kościelne i świeckie,
z którymi współpracujemy na polu religijnym, oświatowym i wychowawczym.
Sławię Cię i dziękuję za sympatyków naszych dzieł,
za wszystkich, którzy nam dobrze życzą i dobrze czynią
a których imiona zapisane są w Niebie.
Przyjmij, Panie, nasz Jubileuszowy Psalm Wdzięczności
i wraz z Maryją bądź naszym wielkim DZIĘKUJĘ dla wszystkich.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Odsłona VII. Serce oratoryjne
To jedyne w swoim rodzaju wydarzenie przenikała salezjańska atmosfera radości i spontaniczności, w której każdy czuje się jak w domu. Jeszcze przed oficjalnym otwarciem konferansjerzy: s. Iwona Szymanik, Maciej Kajkowski, Julia Rękoś rozpoczęli animację spotkania, obdarowując przybywających sympatycznym słowem i uśmiechem.
Niepowtarzalną atmosferę stworzył śpiew Scholi TOTUS TUUS, prowadzonej przez s. Lucynę Gocyłę i s. Aleksandrę Sys, a na okoliczność jubileuszu poszerzonej i objętej nazwą: Chór 100 serc na 100 lat FMA w Polsce. W efekcie współpracy między placówkami PLA i PLJ chór został wzmocniony o uczestników z Wrocławia, Krakowa, Dzierżoniowa, Środy Śląskiej, Kielc, Grabowa, Lubina, Pleszewa, Pieszyc, Garbowa, Piły, Katowic i Piotrkowa Trybunalskiego. Ten dziecięco-młodzieżowy zespół, złożony z chórzystów oraz instrumentalistów, do których dołączyli dorośli, modli się śpiewem, cieszy się śpiewem i zaraża radością. Podczas uroczystości zespołem dyrygowały także panie: Jolanta Karge-Kus i Amelia Pępek-Kaczmarczyk.
Flagi z symbolami podwójnego jubileuszu, barwy i dźwięki, światło, okolicznościowe grafiki, rollupy, przestrzeń nasycona światłem, specjalnie przygotowane filmy i animacje, szarfy w kolorach: białym, czerwonym, żółtym, niebieskim, zielonym – to wszystko układało się w maryjną rzeczywistość pełni, pokoju i bezpieczeństwa.
Na zakończenie uczestnicy uroczystości zostali rozesłani po salezjańsku – z błogosławieństwem Wspomożycielki, którego udzielili zebranym kapłani pod przewodnictwem ks. Inspektora Tadeusza Jareckiego.
