W dniach 1-5 lipca 2022 w Sassone (Rzym) odbył się XII Kongres VIDES pod hasłem: VIDES – kultura wzajemności fundamentem wspólnego domu. Młodzi protagonistami zmian. W spotkaniu uczestniczyło ponad 120 osób pochodzących z 32 krajów położonych na 4 kontynentach. Poza tym ponad 40 osób skorzystało z możliwości uczestnictwa online. Kongres miał odbyć się w Krakowie, jednak wraz z wybuchem wojny na Ukrainie stało się to niemożliwe. VIDES Polska reprezentowany był przez: Karolinę (Tarnowskie Góry), Joannę (Rumia), Wiktorię (Czarnia), Monikę (Czarnia), Elisabettę (Kraków) i s. Katarzynę Czumę.
Było to pięć dni wypełnionych po brzegi – pod każdym względem: wypełnionych rozmaitymi aktywnościami, spotkaniami, treściami, pracą, modlitwą; wypełnionych poznawaniem nowych ludzi, kontekstów, sytuacji; wypełnionych wysiłkiem – gdy nasze głowy starały się wciąż rozumieć treści podawane w obcych językach, zapamiętywać i wyciągać wnioski, by ubogacić naszą polską rzeczywistość; wypełnionych uczuciami – gdy słuchaliśmy o rzeczach trudnych, o cierpieniu, biedzie, ale także o tych radosnych i pięknych, a przede wszystkim, gdy budowaliśmy nowe relacje.
W programie Kongresu były punkty, takie jak: spotkania z Matką Generalną Chiarą Cazzuola, Matką Yvonnne Reungoat, Radną Generalną s. Runitą Borja, Ekonomką Generalną s. Ena Veralis Bolaños, Założycielką VIDES s. Marią Grazią Caputo, wystąpienia przewodniczącego Guido Barbera oraz Dyrektora Generalnego s. Annecie Audate. Nie zabrakło również wypowiedzi zaproszonych gości na tematy dotyczące problemów współczesnego świata. Wszystkie usłyszane treści omawialiśmy na bieżąco podczas pracy w grupach. Bardzo zainteresował nas blok tematyczny dotyczący dobrych praktyk – wolontariusze z różnych krajów prezentowali metody swojej pracy, problemy, z jakimi się spotykają i w jaki sposób na nie odpowiadają. Również Polska miała możliwość opowiedzenia o swojej pracy – p. Joanna Warych w naszym imieniu opowiedziała o pracy na rzecz Ukrainy prowadzonej po 24.02.2022 r. Ten moment stał się okazją do podziękowania tym, którzy poprzez VIDES Internazionale oraz VIDES z Hiszpanii i z Kanady wspierają te działania finansowo. To wszystko przeplatane było oczywiście wspólną modlitwą i momentami rekreacji – jednym z nich była Festa dei Popoli (Święto Narodów), kiedy to każdy z reprezentowanych na Kongresie narodów mógł w dowolny sposób przedstawić temat braterstwa i wzajemności. Była też możliwość zwiedzenia najważniejszych miejsc w Rzymie.
Momentem szczególnym dla naszej grupy było spotkanie z założycielką VIDES, s. Marią Grazią Caputo. Wiktoria napisała dla niej wiersz, który zostawiłyśmy jako pamiątkę od Polaków. Cieszyłyśmy się również z możliwości spędzenia wspólnie czasu z dwiema Polkami od lat przebywającymi na misjach – s. Barbarą Kiragą i s. Iwoną Skwierawską.
Kongres trwał tylko pięć dni. Były to jedne z tych dni, po których już nie jesteśmy tacy sami jak wcześniej. Każda z nas wróciła do Polski w pewnym sensie odmieniona. Wyjechałyśmy z przekonaniem, że chcemy rozdawać innym to, co otrzymałyśmy. Mamy nadzieję, że tak będzie.
A teraz jeszcze dzielimy się naszymi przeżyciami: oto co najbardziej zostało w sercach uczestniczek polskiej grupy Kongresu.
KAROLINA
„Bardzo się cieszę, że mogłam wziąć udział w XII Kongresie VIDES Internazionale organizowanym w Rzymie; był to dla mnie zaszczyt poznać tak wiele osób z różnych krajów na całym świecie, jednocześnie jestem dumna, że reprezentowałam VIDES Polska. Spotkałam osoby świeckie oraz Siostry zakonne działające w różnych krajach na świecie, o których nawet nie miałam pojęcia i nie wiedziałam, że tam również działa VIDES, np. Japonia, Dominikana, Costa Rica, Indie i wiele innych. Wszyscy, na całym świecie, działamy w jednym wolontaryjnym duchu VIDES, pomagając dzieciom, młodzieży i kobietom, stwarzając godne warunki do życia, edukacji i rozwoju. Dużą dawkę wiedzy i doświadczenia misyjnego otrzymałam podczas osobistych rozmów w szczególności z Siostrami z Polski: s. Iwoną Skwierawską oraz s. Barbarą Kiragą, a także z pozostałymi uczestnikami Kongresu. Zaszczytem i bardzo dużą radością było spotkanie z założycielką VIDESU s. Marią Grazią Caputo. Konferencje, które odbywały się w trakcie kongresu dostarczyły mi bardzo wielu informacji na temat działalności VIDES, a także wiedzy merytorycznej-pedagogicznej i psychologicznej. Materiały, które otrzymałam, będą podstawą do stworzenia wielu konspektów spotkań formacyjnych dla wolontariuszy.”
WIKTORIA
„Czas Kongresu był dla mnie czasem niezwykłym. Niezwykły czas, niezwykli ludzie, niezwykłe wspomnienia. Wracam z niego umocniona duchowo i gotowa do dzielenia się z innymi tym, co mam w sobie najlepszego, a także z przekonaniem, że inny to wcale nie znaczy gorszy. Swoją różnorodnością możemy tworzyć nowe rozwiązania i poszerzyć swoje myślenie i możliwości. Budujące było też to, że na kongresie można było spotkać jeszcze ludzi, którym w dzisiejszym świecie zależy na rozmowie i bezinteresownej pomocy, dla których uśmiech i miłe słowo ma ogromne znaczenie. Chwała Panu za ten błogosławiony czas!”
ELISABETTA
„Bardzo cieszę się, że mogłam uczestniczyć w Kongresie VIDES. Wspaniałym przeżyciem było dla mnie poznać nowe osoby z odmiennych kultur. Niezwykło było także to, że mogliśmy zobaczyć w jaki sposób pracują wolontariusze w innych krajach. Wróciłam do domu z sercem wypełnionym szczęściem i z wielką chęcią, by pomagać osobom, które przeżywają trudności.”
MONIKA
„Uczestnictwo w XII Międzynarodowym Kongresie VIDES było dla mnie niezapomnianym doświadczeniem. Sprawiło, że na na nowo doceniłam fakt, że wraz z innymi mogę tworzyć to stowarzyszenie i przyczyniać się do jego rozwoju. Dzięki prezentacjom każdego państwa na temat ich działalności w VIDES mogliśmy zaczerpnąć inspiracji do zorganizowania podobnych akcji u nas w Polsce. Kongres urozmaiciło również zwiedzanie Rzymu, co było dla mnie jedną z lepszych atrakcji. Jednakże nie byłoby to tak niezwykłe doświadczenie, gdyby nie ci ludzie, którzy tworzyli tę atmosferę. Z ochotą czekam na kolejny wspólny wyjazd.”
Wiersz Wiktorii dla s. Marii Grazii Caputo, założycielki VIDES
Droga Sr. Maria Grazia, nasza matko,
Wszyscy wiemy, że tworząc tak wielkie dzieło, wcale nie jest tak łatwo.
Kilka słówek od nas chcemy ci darować,
To że ich nie zrozumiesz, tym się proszę nie przejmować.
Choć języki dwa różne, to nie problem jest wcale,
To co w sercu się znajduje, to brzmi doskonale.
Maleńkie dziękuję na ręce Twoje
Składamy za wszystkie trudy i znoje.
Za uśmiech, serce, słowo i czyny,
Tego oddać nie potrafią nawet żadne rymy.
Siostra swą posługę pełni niczym cicha Marta,
Bezinteresowna pomoc na rzecz innych zawsze jest wiele warta.
VIDES się rozwija od morza, aż po góry,
Ograniczeniem nie jest nawet kolor skóry.
Nie zatrać w sobie tego promyka nadziei,
Niech Twa wiara się wśród nas powieli.
Przyjmij od nas, Polaków, kilka ciepłych, polskich słów
I miejmy nadzieję na spotkanie znów.
Relacja uczestniczki s. Katarzyny Czumy