Konstytucja Lumen Gentium przypomina, iż Eucharystia jest „źródłem i szczytem całego życia chrześciajńskiego”. Z niej wypływa życie Kościoła i tam znajduje swoją pełnię. Kościół katolicki wyraźnie głosi, że w Eucharystii przyjmujemy prawdziwe Ciało i Krew Jezusa. Tak też wierzyli pierwsi chrześcijanie, którzy spotykali się po domach na łamaniu chleba, o czym świadczy przekaz Dziejów Apostolskich (Dz 2,46). Wiara w realną obecność Jezusa w Eucharystii ma swoje głębokie korzenie biblijne. Opisy ustanowienia Eucharystii zawarte są w Ewangeliach synoptycznych (Mk 14,22-25; Łk 22,19-20; Mt 26,26-29), jaki i w Pierwszym Liście do Koryntian (1 Kor 11,23-25). Natomiast w Ewangelii Janowej można odnaleźć tzw. mowę eucharystyczną, w której Jezus w J 6,35 mówi o sobie, że jest „chlebem życia” (ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς). Jego Ciało jest „prawdziwym pokarmem” (ἀληθής ἐστιν βρῶσις), a Krew „prawdziwym napojem” (ἀληθής ἐστιν πόσις) (J 6,55).

Prezentujemy pracę s. Doroty Chwiły FMA, doktorantki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II Sekcji Nauk Biblijnych.