Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki (znane jako Siostry Salezjanki) założone zostało przez św. Jana Bosko (Założyciel) i przy aktywnej współpracy oraz wkładzie św. Marii Dominiki Mazzarello (Współzałożycielka) w II połowie XIX w. we Włoszech. Wobec ówczesnej sytuacji społecznej, miało być odpowiedzią na potrzeby ludzi młodych, szczególnie dziewcząt i kobiet, w wymiarze wychowania integralnego (dobry chrześcijanin i uczciwy obywatel). Tytuł, jaki Założyciel nadał nowemu Zgromadzeniu, był wyrazem jego wdzięczności wobec Maryi Wspomożycielki za wszelkie łaski, jakie otrzymał od Boga przez wstawiennictwo Maryi, dlatego wskazał, by siostry były żywym pomnikiem wdzięczności Wspomożycielce.
Siostry Salezjanki, przez śluby zakonne czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, oddają swe życie Bogu, realizując w Kościele powołanie do świętości: codziennej, pełnej prostoty i radości. Żyjąc we wspólnocie i będąc jednocześnie wśród ludzi, szczególnie młodych, podejmują wyzwanie, by stawać się znakiem miłości Boga Ojca, która nieustannie uprzedza i uzdalnia do ewangelizacji.
Na wzór Jezusa, Dobrego Pasterza, my Siostry Salezjanki, pracujemy wśród najuboższych w ponad 90 krajach na całym świecie, niosąc im nadzieję i radość i włączając się w dzieło misyjne Kościoła „ad gentes”.
Eucharystia i Maryja to dwa filary, na których budujemy wraz z młodymi i dla młodych dom miłości Bożej, w którym każdy czuje się przyjęty. Podejmujemy również współpracę z rodzinami w dziele wychowania, a także dbamy o promocję kobiet.
Skrót nazwy Zgromadzenia FMA pochodzi się od międzynarodowego włoskiego tytułu: Figlie di Maria Ausiliatrice. W Polsce używamy również skrótu CMW (Córki Maryi Wspomożycielki).
Do Polski pierwsze siostry przyjechały w 1922 roku. Grupie przewodziła s. Laura Meozzi, uznana przez Kościół, jako Czcigodna Sługa Boża. Dziś pracujemy w dwóch Inspektoriach (prowincjach) warszawskiej i wrocławskiej. Podejmując dzieło wychowania prowadzimy przedszkola, szkoły, rodzinne domy dziecka, centra młodzieżowe, świetlice, animację parafialną.
Założyciel, współzałożycielka i początki
„Z łaski Ducha Świętego i przez bezpośrednią interwencję Maryi święty Jan Bosko założył nasze Zgromadzenie, jako zbawczą odpowiedź na głębokie oczekiwania dziewcząt. Przekazał on duchowe dziedzictwo inspirowane miłością Chrystusa Dobrego Pasterza oraz nadał mu silny impuls misyjny” (Konstytucje CMW, art. 1)
Decyzja o założeniu żeńskiego zgromadzenia zakonnego dla wychowania dziewcząt dojrzała w Ks. Bosko i wyniknęła z kilku motywów. Dokonało się to po zachętach płynących od różnych osób; po stwierdzeniu stanu opuszczenia i biedy, w jakim znajdowało się wiele dziewcząt; po kontaktach z rozmaitymi żeńskimi instytucjami; po zachęcie i potwierdzeniu przez papieża Piusa IX; po powtarzających się „snach” i nadzwyczajnych wydarzeniach; z głębokiego nabożeństwa do Maryi.
W czasie dojrzewania tego zamysłu w Mornese Maria Dominika Mazzarello, należąc do Stowarzyszenia Córek Maryi Niepokalanej, animowała grupę młodych kobiet, które poświęcały się dziewczętom ze wsi w celu nauczenia ich szycia, ale przede wszystkim, by ukierunkować je na bycie dobrymi chrześcijankami i uczciwymi obywatelkami.
Dwa zamiary spotkały się w tej samej idei – powstaje zgromadzenie zakonne posługujące dziewczętom, analogiczne do salezjanów. Maria Dominika Mazzarello zostaje jego pierwszą przełożoną i współzałożycielką.