Wprowadzenie

Jesteśmy wezwani, aby studiować Księdza Bosko i – poprzez wydarzenia jego życia – poznawać go jako wychowawcę i pasterza, założyciela, przewodnika i prawodawcę. Chodzi tutaj o poznanie, które prowadzi do miłości, naśladowania i wzywania go[1]. To wskazanie IX następcy Księdza Bosko, Przełożonego Generalnego Salezjanów ks. Pascuala Cháveza Villanevy,nie przestaje być aktualne, dlatego proponujemy nauczycielom i wychowawcom salezjańskich szkół, przedszkoli, ośrodków wychowawczych drogę z Księdzem Bosko, na której on sam będzie przewodnikiem. Chcemy, żeby ta intelektualna wędrówka stała się przygodą, czasem odkryć, inspiracji, dojrzewania do roli wychowawcy.

Salezjańskie dzieło wychowania jest darem Ducha Świętego i owocem współpracy Księdza Jana Bosko z Duchem Świętym. To dziedzictwo jest tak bardzo cenne, że warto poświęcić czas na jego poznanie i przyjęcie. Proces dojrzewania wymaga czasu. Jest to czas konkretny, formacyjny, ukierunkowany na doskonalenie umiejętności pedagogicznych i postawy duchowej, czego spodziewanym efektem ma być salezjański styl organizowania i prowadzenia pracy wychowawczej.

Podstawę programu stanowi dzieło Jana Bosko, Wspomnienia Oratorium św. Franciszka Salezego 1815-1855, przekład na język polski: Krystyna Kozak, z wydania pod redakcja Aldo Giraudo (Roma, Libreria Ateneo Salesiano, 2011). Ksiądz Bosko żył w latach 1815-1888. Czas powstawania Wspomnień Oratorium to lata 1873-1875. Autor kilkakrotnie przeglądał je, poprawiał i uzupełniał. Ostatnie polskie wydanie nakładem Wydawnictwa Salezjańskiego pochodzi  z 2015 r. Wspomnienia obejmują okres 1815-1855, czyli od urodzenia Księdza Bosko do dziesięciolecia uważanego za decydujące w jego życiu.

[1] Chiavez Pascual V., Komentarz do Wiązanki 2012, Kraków 2012, ISBN 978-62127-32-0, s. 4.