21 Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na świat. 22 Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. 23 W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje.
J 16, 21-23
Kiedy przeżywamy chwile cierpienia, często zadajemy sobie pytanie, dlaczego? Chcielibyśmy znać przyczyny, aby uniknąć cierpienia, ale Pan otwiera nam oczy na konsekwencje, ponieważ wszystko przyczynia się do objawienia się dzieł Bożych (por. J 9). Musimy mieć siłę i odwagę, aby wyjść poza cierpienie chwili i uchwycić w sobie Boży plan, który jest intymną komunią z Nim. „Jak Ty Ojcze jesteś we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili jedno w Nas” (J 17,20b). Komunia jest źródłem radości, jak mówi nam Psalm 16: „pełna radość u Ciebie”. Ważne jest, aby słuchać głosu Jezusa i wypełniać Jego naukę, w ten sposób będziemy mieli radość spożywania z Nim posiłku ( por. Ap 3, 20). W tym momencie On nas dostrzeże (ujrzę was ponownie), będziemy cieszyć się Jego obecnością, tak jak kobieta, która urodziła, cieszy się swoim dzieckiem, a wszystkie pytania znikną (tego dnia już o nic nie będziesz mnie pytać). Jak się modlić, jeśli nie zapożyczając Jego słów zapisanych w J 15,10-11?
Panie, pomóż mi przestrzegać Twoich przykazań, abym mógł trwać w Twojej miłości i żyć w pełnej radości nawet w chwilach wielkiego cierpienia.
Głos Papieża
To jest to, czego radość i nadzieja dokonują razem w naszym życiu, kiedy jesteśmy w ucisku, kiedy mamy problemy, kiedy cierpimy. To nie jest znieczulenie. Ból to ból, ale przeżywany z radością i nadzieją, otwiera drzwi do radości rodzącego się nowego owocu. Ten obraz Pana musi nam bardzo pomagać w trudnościach; trudnościach tak często złych, trudnych, które również sprawiają, że wątpimy w naszą wiarę… Ale z radością i nadzieją idziemy do przodu, bo po tej burzy pojawia się nowy człowiek, jak w życiu kobiety, która rodzi. I o takiej radości i takiej nadziei Jezus mówi, że trwa, że nie przemija.
(Z porannej medytacji Papieża Franciszka, w kaplicy Domus Sanctae Marta 6 maja 2016 r.)
Komentarz: Claudio Del Brocco
Tłumaczenie: s. Elżbieta Bartkowska FMA
Dom modlitwy San Biagio www.sanbiagio.orginfo@sanbiagio.org